‘Angry Birds’: Asabi kuşlar

‘Angry Birds’: Asabi kuşlar

Bir süredir ‘Angry Birds’ adlı oyuna karı koca deli gibi sarmış durumdayız. Kim daha önce oyunun başına geçecek diye, evde birbirimizle yarışıyoruz.
Artık gözlerim ‘şeş beş’ oldu. Bir de sinir yapıyor ki sormayın.
Oyunun bir öyküsü var: Bir gün domuz krallığı, askerleriyle kuşların yuvalarına saldırıp onların yumurtalarını çalar. Kuşlar da bunu üzerine domuzlara saldırır. İşte, oyunun tüm aşamaları kuşların düzenlediği bu saldırılar üzerine.
Artık nereye baksam bloklar, zıplayan kuşlar ve domuzlar görüyorum.

Oyunu heyecanla oynayıp tüm aşamalarını geçmek istiyorum.
Sanırısınız ki; oyunu bitirince kuşlar beni armağanlara boğacak. Yok öyle bir şey. Olacakları gayet iyi biliyorum: ‘Click here to get the new version!’ Yeni aşamalar için daha çok tıklama, daha çok indirme, daha çok ödeme.

Ben bu yazıyı yazarken Apple’ın sitesinden 10 milyar uygulama indirimi (download) çoktan yapılmış bile. Bir yandan bütün bu uygulamalar, programlar çok hoşuma gidiyor; bir yandan da hepsi bende bitmek tükenmek bilmez bir temizlik hissi uyandırıyor.

Televizyon ve video oyunlarından çıkan parlak, renkli ışıkların çocuklar üzerindeki etkisinin hiç iyi olmadığı bir gerçek. Buna örnek olarak 1997 yılında, Japonya’da yaşanan ‘Kitlesel hastalanma’ örnek gösterilebilir. 1997 yılının, 16 Aralık Salı gecesi Pokémon’un 38inci bölümü 37 yerel televizyon kanalında yayınlanırken, yayının ilk yarım saatinden sonra 600 kadar çocuk epileptik bulgularla hastaneye kaldırılmış.